Πέτρος Ηπίτης – Ο λοιμωξιολόγος του 19ου αιώνα

Εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού η προσοχή όλων μας έχει στραφεί στους ειδικούς. Εκείνοι με τη σειρά τους  προσπαθούν να προβλέψουν την εξέλιξη και να εξηγήσουν με απλά λόγια στον κόσμο όλα όσα συμβαίνουν. Τον πρώτο λόγο σε όλο αυτό έχουν οι λοιμωξιολόγοι, οι επιστήμονες που μελετούν τις λοιμώξεις, τη συμπεριφορά των ιών και την ενδεχόμενη πορεία τους. Ένας από τους πιο παλιούς και γνωστούς σε όσους ασχολούνται με το αντικείμενο Έλληνες λοιμωξιολόγους ήταν και ο Πέτρος Ηπίτης.

Ο Πέτρος Ηπίτης γεννήθηκε στην Πάργα το 1795. Σε μικρή ηλικία βρήκε καταφύγιο στο Βουκουρέστι για να γλιτώσει από τον Αλή Πάσα. Υπήρξε ιατροφιλόσοφος του 19ου αιώνα, κάτι σαν λοιμωξιολόγος εκείνης της εποχής. Ο Ηπίτης ασχολήθηκε με την καταπολέμηση της πανώλης και της χολέρας, ενώ προωθούσε και τη διάδοση του φιλελληνικού κινήματος. Το 1816, σε ηλικία μόλις 21 ετών έγραψε βιβλίο με τον τίτλο «Λοιμολογία».Σπούδασε στην Ακαδημία του Λάμπρου Φωτιάδη και συνέχισε τις σπουδές του στην Ιατρική και τη Φιλοσοφία στη Βιέννη.

Το φιλελληνικό κίνημα και η Φιλική Εταιρία

Το 1818 εγκαταστάθηκε στην Πετρούπολη και εργάστηκε ως γιατρός. Δύο χρόνια αργότερα, το 1820 γνώρισε τον Εμμανουήλ Ξάνθο που βρισκόταν στην Πετρούπολη για να προτείνει στον Ιωάννη Καποδίστρια την αρχηγία της Φιλικής Εταιρίας, η οποία κατέληξε τελικά στον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Υπήρξε προσωπικός γιατρός και στενός φίλος του Υψηλάντη και έπαιξε ρόλο στην Επανάσταση του 1821.

Ο Πέτρος Ηπίτης και η συμβολή του στην καταπολέμηση της πανώλης

Δέκα χρόνια αργότερα το 1830, ο Πέτρος Ηπίτης έφτασε στην Αθήνα για να εργαστεί ως γιατρός. Διορίστηκε μέλος του “Ιατροσυνεδρίου” που ξεκίνησε τις εργασίες του το 1834.

Όταν η επιδημία της πανώλης έφτασε στον Πόρο το 1837, ο Ηπίτης στάλθηκε εκεί για να βοηθήσει στην αντιμετώπισή της. Δε συμφώνησε ποτέ στον τρόπο με τον οποίο οι αρχές αντιμετώπισαν την αρρώστια και αντιτάθηκε φανερά. Στη συνέχεια, αρνήθηκε την έδρα διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας που του προσέφεραν και ασχολήθηκε με τη μελέτη και την καταπολέμηση της πανώλης.

Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας που ιδρύθηκε το 1836, ενώ εργάστηκε εθελοντικά ως γιατρός στο Σχολείο και στο Οικοτροφείο. Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιουνίου 1861 στα 66 του χρόνια. Το σπίτι του βρίσκεται στην Πλάκα στην οδό Ηπίτου 15. Ο δρόμος που πήρε το όνομά του κι εκεί στεγάζεται σήμερα το 1ο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών “Γεννάδειο” από το 1960.

Ετικέτες: Πέτρος Ηπίτης, λοιμωξιολόγος, πανώλη, Πόρος, Φιλική Εταιρία, Ιατρός